Σε αυτό το «δικό μου φοβερό και τρομερό κόσμο», που καθημερινά ανακαλύπτω όλο και περισσότερο τα καλά-γιατί έχει και πάρα πολλά καλά - και τα κακά του, αλλά και τα επίσης αρκετά και σπάνια θετικά και δυστυχώς 100αδες αρνητικά του εγκαταλελειμμένου στην μοίρα του αδαπάνητου ισχυρού δυναμικού αλλά ακόμα «μυστικού κεφαλαίου» του Ελληνισμού της Αμερικής, και εδώ εκτεθειμένος είσαι. Εκτεθειμένος σε κινδύνους όταν αναγκάζεσαι μη αποδεχόμενος τα ειωθότα και το κατεστημένο να πας κόντρα στον καλά δομημένο εδώ και μια 35ετια μύθο που λέγεται ελληνικό Lobby. Ένας μύθος και ένα παραμύθι που στην αρχή του, την δεκαετία του 1970, λίγο μετά την εισβολή του Αττίλα έμοιαζε στα αλήθεια με την αρχή ενός παραμυθιού αλλά κατέληξε να είναι απλά μια καλά στημένη μηχανή που κόβει χρήμα εις βάρος της Ελλάδος από κάποιους επιτήδειους που χωρίς σχέδιο, χωρίς μελέτη, χωρίς κεντρικό σχεδιασμό πλουτίζουν στο όνομα της Ελλάδος και του Ελληνισμού.
Τα έχω(με) γράψει και τα έχω(με) τεκμηριώσει με έρευνες, συνεντεύξεις και στοιχεία… ένας μύθος και ένα παραμύθι που όταν το αποδομείς και το αποκαλύπτεις ενοχλείς… ακόμα και συναδέλφους που ζουν και πλουτίζουν από αυτό το καλά στημένο παραμύθι… πουλώντας εκδούλευση σε κάποιους ισχυρούς αμερικανούς γερουσιαστές ή πολιτειακούς βουλευτές ή ακόμα καλύτερα για τους πιο χωμένους σε περίεργα και ύποπτης προέλευσης και σκοπιμότητας αμερικάνικα payroll οργανισμών και κυβερνητικών –μυστικών ή φανερών – υπηρεσιών. Επόμενο είναι αν θίγεις αυτή την καλά δομημένη καθεστηκυία τάξη, στην οποία αρνείσαι να μετέχεις και «να βγάλεις και εσύ ρε κακομοίρη τα καθημερινά σου…» τότε απλά ο πόλεμος είναι με νόμους ζούγκλας. Ο δυνατότερος σε τρώει. Σε κατασπαράσει. Γιατί απλά τον θίγεις. Τον απειλείς. Του απειλείς την ηρεμία και τα έτοιμα χωρίς κόπο και ιδρώτα λεφτά… Θίγεις. «Μην ανοίγεσαι» μου λέει συχνά γνωστός και μεγάλος διακεκριμένος και πολυγραφότατος συγγραφέας και δημοσιογράφος συνάδελφος με τον οποίο γνωρίζομαι δυο τουλάχιστον 10ετιες… «θα το φας το κεφάλι σου κάποια στιγμή» λέει και ξανά λέει άλλος φίλος όταν βλέπει ότι τα βάζουμε με όλους και με όλα… και κυρίως με την εσωτερική βρομιά του δικού μας σιναφιού… εδώ να δείτε μπουμπούκια… όλα τα άνθη του κακού μαζεμένα σε ένα κήπο και πάλι δεν τους φτάνουν… Θίγονται συγκεκριμένα οικονομικά προσωπικά, συντεχνιακά και διασυλλογικά συμφέροντα που αν αθροίσεις το υπόλοιπο των κερδών όταν κάνουν ταμείο των εισπράξεων μαύρων και δηλωμένων κάποιοι εδώ σε μισθούς επίμισθια ή πολύ περισσότερο στις business τους κάποιοι άλλοι από τις κρατικές, από Ελλάδα και Κύπρο, επιχορηγήσεις… θίγεις τα μυστικά κονδύλια που ροκανίζουν εδώ μια 10ετια από τα χρόνια του Γ.Παπανδρέου στο ΥΠΕΞ μέχρι τα τρελά παιχνίδια επί Ντόρας Μπακογιάννη που τάίζε αφειδώς ουκ ολίγους συναδέφλους… κονδύλια που ζουν αρκετούς από το σινάφι μας, το υπόλοιπο νούμερο που μένει από όλα αυτά τα ποσά και των μεν –επιχειρηματιών που κάνουν Lobby- και των συναδέλφων που εργάζονται και τροφοδοτούν τον μύθο ελληνικό Lobby είναι δυσθεώρητο… ένα νούμερο που αν διαμοιράζονταν σωστά με σχεδιασμό και στρατηγική θα έφτανε για ένα αληθινά οργανωμένο και αποτελεσματικό ελληνικό Lobby όπως αυτό που περιέγραφε το περιοδικό TIME κάποτε…
Όταν κάνεις έρευνα και έρχεσαι μοιραία κόντρα σε συμφέροντα και στημένες διαδικασίες αναγκάζεσαι να χωθείς στην διαμορφωμένη όζουσα σκανδάλων λαμπερή elite της Ουάσιγκτον και του Manhattan, αλλά αναγκαστικά χώνεσαι επίσης και στα «λασπόνερα» και απόνερα της δήθεν «οργανωμένης ομογένειας». Έρχεσαι αντιμέτωπος τους μικρούς Γαλάτουλες, και τον κάθε Γαλάτουλα κομματάρχη, απατεώνες και απατεωνίσκους, κομματάρχες, παράγοντες και παραγοντίσκους, έρχεσαι κόντρα με τους πρόσκαιρους και διάττοντες αστέρες και αστεράκια, τους αγράμματους αμόρφωτους και απαίδευτους πνευματικά και ηθικά, τους «ηγέτες» και ηγετίσκους, τους πρώην απατεώνες σε μεταμφιεσμένους ηγέτες και ηγετίσκους, τους αποτυχημένους της Ελλάδας του ‘80 και ‘90 που ήρθαν εδώ είτε γιατί είχαν κάτι να κρύψουν από το παρελθόν τους, μπας και κάνουν κάτι άλλο –μερικοί τα κατάφεραν άλλοι όχι- αλλά τελικά επειδή είχαν το κουσούρι μοιραία οδηγήθηκαν στην παρανομία και την ελληνική μαφία της 10ετιας του 80 και 90 του Σακαφλιά(Σπύρου Βενέτη) για αυτό και γρήγορα ενσωματώθηκαν στην παρανομία και στα κατώτερα πνευματικά στρώματα χωρίς ηθικές αναστολές…είναι όλοι εκείνοι που θα τους δείτε να παριστάνουν τους προέδρους στημένους σε κάδρα φωτογραφικά ως πρόεδροι ανύπαρκτων ομογενειακών οργανισμών. Οργανισμών που λειτουργούν ως βιτρίνα και μηχανισμοί προώθησης και αυτοπροβολής όλων αυτών των απόβλητων που άλλοι ήρθαν για να γλιτώσουν χρέη μικρό ή μεγαλό απάτες που ήταν μπλεγμένοι πριν την κάνουν για το Αμερικα… Σε όλο αυτό το συνονθύλευμα υπάρχουν ευτυχώς πολλές φωτεινές εξαιρέσεις που βρίσκεις όμως με το φανάρι του Διογένη…και που συχνά παρουσιάζουμε μέσα από τις σελίδες μας αφού πρώτα τους περάσουμε από την απαιτούμενη «κρισάρα» ελέγχου και διασταύρωσης του παρελθόντος τους…
Αναγκαστικά «μπλεγμένος» και εδώ σε ένα ατέρμων αγώνα με πισώπλατες μαχαιριές από ανθρώπους που έχεις ευεργετήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο -τότε που παρακαλούσαν να γράψουν κανά θέμα στα περιοδικά του Σαράντη Παπαχρηστόπουλου ή του Άρη Τερζόπουλου που διεύθυνα για χρόνια-και σήμερα σε πολεμάνε ύπουλα και με βρομιές...
Αντιμέτωπος σκληρά ειδικά με μια πολύ ξεχωριστή πάστα ανθρώπων όπως οι δήθεν δημοσιογράφοι, και τα λαμόγια κάθε είδους που παρεισφρήσανε στον χώρο της επαγγελματικής δημοσιογραφίας την 10ετια το 1980 και του 1990 ειδικά μετά το σκάνδαλο της ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ που συνετάραξε τον ελληνισμό και ακόμα δεν έχει ανοίξει αυτός ο φάκελος στην Ελλάδα. Εκεί να δεις λαυράκια και σκάνδαλα δισεκατομμυρίων…
Αντιμέτωπος καθημερινά με τους μεταμφιεσμένους σε δημοσιογράφους και εκδότες πρώην Μαφιόζους, νταβατζήδες της νύχτας, προαγωγούς και νυν ραδιοφωνικούς παραγωγούς, contractaδορους που έπιασαν «πένα» και ειδικά αυτή η τελευταία κατηγορία ατόμων έπαθε μια ρεύση με το που άρχισαν να υπολογίζουν τον συγκεκριμένο ως παράγοντα και διαμορφωτή της κοινής γνώμης για αυτό και ισχύει για αυτούς το λαϊκό ρηθέν ότι από τότε που «έβγαλε η μύγα κώλο έχεσε τον κόσμο όλο»…
Απέναντι καθημερινά στους καταδότες του FBI και των αρχών για 100 και 200$ που ενδεδυμένοι τον καθωσπρεπισμό και την πλήρη ταύτιση τους με το εδώ σύστημα της ιεράς αρχιεπισκοπής που αν δε προσκυνάς δεν ζεις… τολμούν και εμφανίζονται με θράσος στην κοινωνία και κάνουν και κριτική κατευθυνόμενη και πληρωμένη…
Και ακόμα χειρότερα αντιμέτωπος με την λάσπη και την συκοφαντία από καταδικασμένους με βαριές ποινές για ληστείες και πλαστή διαθήκη και άλλα συναφή αδικήματα της νύχτας όπου είναι περιπεπλεγμένοι και αναμεμειγμένοι αρκετοί από δαύτους που παριστάνουν είτε τους εκδότες είτε τους δημοσιογράφους είτε τους εκδότες. Άτομα δηλαδή που από όπου τα πιάσεις λερώνεσαι και όλοι εδώ χρησιμοποιούν για τις βρόμικες δουλειές τους… για ρίξουν λάσπη στον ανεμιστήρα στον ενοχλητικό που ψάχνει…
Αυτός, με δυο λόγια είναι ή άλλη πλευρά… του θαυμαστού κόσμου πως ζω και όσων είπα στο προηγούμενο αποκαλυπτικό σημείωμα μου… Αυτή είναι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού στον δικό μου ωραίο «λαμπερό και θαυμαστό κόσμο». Ένα κόσμο που κρύβεται καλά πίσω από την αίγλη και τα φώτα της Νέας Υόρκης. Ένας κόσμος που με μαθηματική ακρίβεια σε οδηγεί η ερευνητική δημοσιογραφία εδώ και μια 10ετια που ζω στην Αμερική. Αυτά για να μη νομίζει κάποιος ότι εδώ είναι καλύτερα. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
+of+Sokratis+Giolias+2.JPG)
No comments:
Post a Comment